pusaka jawa
Pusaka Jawa: Tembung, Wesi, lan Nyawa Pambuka — Swara sing Tumiban saka Jaman Ana swara lirih, kados angin mbabar wangi waru, ngleyang saka sambikala tekan dina menika. Swara punika dudu swara serapah utawi kesakten kang nggegirisi, nanging swara pangeling—bilih pusaka ing budaya Jawa dudu namung besi sing katempa, nanging lafal kawicaksanan sing dipun-tulis ing wesi, doa sing dipun-semat ing pamor, lan piwulang sing dipun-sumput ing warangka. Pusaka punika jembatan: antawisipun kawula lan Gusti, lahir lan batin, wekdal lan kalanggengan. Pusaka Minangka Simbol — Wesi sing Kasil Sinau Ing serat uripé wong Jawa, pusaka punika cermin. Ricikan, luk-lukan, pamor—kabeh boten namung éstétika. Pamor kados gelombang segara lan garis lintang ing jagad ageng: saben guratan minangka pratanda laku, saben kilap minangka padhang rasa. Keris utawi tosan aji punika kulit njawi saking piandel batin: menawa kang ngasta mbrayat ing kabecikan, pamoré mranani; nanging menawa atiné kabut hawa nep...